04-29-2025 22:01
Κέρκυρα
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Μια οφειλόμενη επώνυμη απάντηση σε ανώνυμο αρθρογράφο του «902» και του «Ριζοσπάστη»

Αποστόλης Γαρμπής*, Βασίλης Παπαγεωργίου**
Στις 3.4.2025 δημοσιεύθηκε στον «902» και έπειτα στον «Ριζοσπάστη» την επόμενη ημέρα, με αφορμή ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Χ. Κοψίνη στην «Εφ.Συν.» της 2.4.2025, ανώνυμο και ανυπόγραφο άρθρο με τίτλο: «Μια αναγκαία διευκρίνηση με αφορμή ένα δημοσίευμα».
Με βάση το όσα γράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο, εκτός από όσα ψευδή αναφέρονται για τις εκλογές της ομοσπονδίας, για τα οποία έχουμε εκδώσει σχετική ανακοίνωση που απαντάει σε όλα και δεν χρειάζεται να επανέλθουμε, χαρακτηριζόμαστε από τον ανώνυμο αρθρογράφο, ως συνδικαλιστές με «ανεπαρκή δράση και προσφορά».
Θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε, ανώνυμε αρθρογράφε, πότε κριθήκαμε αλήθεια ανεπαρκείς; Και αν θες μας απαντάς, με επώνυμο αυτή τη φορά άρθρο. Μέχρι τότε ,όμως εμείς οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την αλήθεια, απέναντι σε εκείνους που έχουν κάνει το ψέμα επιστήμη.
Στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΟ της ομοσπονδίας, του κομματικού οργάνου δηλαδή που καθοδηγεί το ΔΣ της συνδικαλιστικής οργάνωσης από την Κεντρική Επιτροπή και το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ, για να καταλαβαίνουν και τι γράφουμε οι τίμιοι αναγνώστες, πριν από το συνέδριο της ομοσπονδίας, βρισκόμασταν και οι δύο (Γαρμπής και Παπαγεωργίου) στην πρόταση του κόμματος για να εκλεγούμε στο επόμενο ΔΣ και μάλιστα ο ένας εξ ημών να εκλεγεί και ως σύνεδρος στο ερχόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ (Παπαγεωργίου). Για την συγκεκριμένη πρόταση υπάρχει και κομματικό έγγραφο που αποδεικνύει τα όσα γράφουμε. Στο συγκεκριμένο έγγραφο επίσης μεταξύ άλλων, το αναφέρουμε γιατί έχει σημασία, γίνεται απολογισμός των πεπραγμένων της προηγούμενης διοίκησης και στα επτά (7) επιχειρησιακά σωματεία τα οποία ιδρύθηκαν, τα τρία (3) εκ των οποίων ιδρύθηκαν στις περιοχές ευθύνης μας και είχαμε, για να μην πούμε περισσότερα, άμεση προσωπική συμμετοχή και συμβολή στην ίδρυση τους. Μάλιστα το ένα από αυτά έγινε το δεύτερο μεγαλύτερο σε αριθμό ψηφισάντων επιχειρησιακό σωματείο στη δύναμη της ομοσπονδίας και είναι σε επιχείρηση που ανήκει σε μεγάλο πολυεθνικό όμιλο.
Τι μεσολάβησε, λοιπόν, ανώνυμε αρθρογράφε και με ποιόν τρόπο αποφασίστηκε από το ΚΚΕ να μην είμαστε στο επόμενο ΔΣ της Ομοσπονδίας;
Μεσολάβησε η συνεδρίαση της ΚΟ που ακολούθησε, στην οποία ειπώθηκε γνώμη και ασκήθηκε κριτική, όπως και έπρεπε και ήταν καταστατική μας υποχρέωση ως μέλη του ΚΚΕ, στην πρόταση για το νέο ΔΣ και την τοποθέτηση του νέου προέδρου, η οποία συνάντησε αντιδράσεις και διαφωνίες, όχι μόνο από εμάς αλλά και άλλα στελέχη του κλάδου με πολυετή εμπειρία, για το αδιανόητο αυτής της απόφασης. Για το γεγονός ότι τοποθετείται πρόεδρος με ελάχιστη εμπειρία εργασίας στον κλάδο, με μηδενική γνώση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, παντελώς άγνωστος στους συναδέλφους των ΔΣ, ένας πρόεδρος επί της ουσίας «μεταγραφή» από τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας για να μπει «φυτευτός» πρόεδρος στην ομοσπονδία με κομματική απόφαση. Μάλιστα όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στη συνεδρίαση από συνάδελφο στέλεχος του κόμματος, όχι από εμάς, «θα γίνουμε ξεφτίλα στους εργαζόμενους, καθώς τον συγκεκριμένο δεν τον ξέρει κανένα σωματείο και κανένας εργαζόμενος στον κλάδο και δεν θα μπορούμε να δικαιολογήσουμε την επιλογή». Η απάντηση της καθοδήγησης του κόμματος ήταν ότι δεν μας ενδιαφέρει που δεν πληροί τα συνδικαλιστικά κριτήρια, αρκεί που πληροί τα κομματικά και ότι «στο κόμμα δεν έχουμε επετηρίδα» και τέλος, ότι αυτός θα είναι ο επόμενος πρόεδρος. Στις τοποθετήσεις μας που ακολούθησαν την εισήγηση, αποφασίστηκε η οριστική καρατόμηση μας.
Όμως πώς έγινε αυτή, με ποιον τρόπο, ανώνυμε αρθρογράφε;
Επειδή δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί σε κανέναν και κυρίως στα συνδικαλιστικά στελέχη του κλάδου του κόμματος ότι δεν θα είμαστε στην επόμενη διοίκηση με επιχειρήματα που είχαν να κάνουν με τη συνδικαλιστική μας δράση και κομματική μας δουλειά στον κλάδο, στήθηκε σκευωρία από την ΚΕ και την Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου σε βάρος μας, για να απαλλαγεί το κόμμα από την ενοχλητική για την καθοδήγηση στάση μας. Κληθήκαμε στην ΚΟΑ την εβδομάδα του συνεδρίου, ξεχωριστά, χωρίς να ξέρουμε το γιατί, όπου σε συγκεκριμένη συνεργασία – «ανάκριση» από καθοδηγητικά στελέχη του ΚΚΕ μας παρουσιάστηκε ένα χαρτί Α4, το οποίο αποτύπωνε ένα mail χωρίς να γράφει παραλήπτες, με ένα ακατάληπτο περιεχόμενο, το οποίο μας χρεώνανε ότι δήθεν έχουμε λάβει και δεν έχουμε ενημερώσει το κόμμα και ως συνέπεια αυτού, η ποινή που αποφάσισε το κόμμα, όπως μας ανακοινώθηκε, ήταν να αποβληθούμε από το επόμενο ΔΣ της ομοσπονδίας. Φυσικά, εμείς δεν είχαμε λάβει ποτέ αυτό το mail, ούτε γνωρίζαμε την ύπαρξη του. Λιτά και περιεκτικά, το όλο συμβάν αποτελούσε μια θεατρική παράσταση του βιβλίου-αριστουργήματος του Κάφκα «Η δίκη», με εμάς στον ρόλο του κυρίου Κ.
Τι είχε προηγηθεί, ανώνυμε αρθρογράφε;
Η κριτική μας, τα ερωτήματα μας σε μια σειρά από θεμελιώδους σημασίας ζητήματα, δεν ήταν ανεκτά από την καθοδήγηση και για αυτό εμείς δεν έπρεπε να βρισκόμαστε στο επόμενο ΔΣ, μεταξύ των οποίων, γιατί είναι αδύνατο να τα αναφέρουμε όλα σε μια απάντηση που υπάρχει ο αντικειμενικός περιορισμός, ήταν:
Τη στιγμή που η ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης, στα τρόφιμα, οδηγεί στην απόλυτη απόγνωση εργαζόμενους και καταναλωτές, ζητούσαμε επίμονα και επανειλημμένα με τοποθετήσεις και παρεμβάσεις μας, η ομοσπονδία να θέσει στόχους σε επίπεδο κινήματος με επίκεντρο την άμεση μείωση των τιμών των τροφίμων για την ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Αντί η ομοσπονδία να πρωταγωνιστεί και να συμβάλει στην δημιουργία μετώπου πάλης απέναντι στο πιο οξυμένο πρόβλημα που αφορά όλη την κοινωνία και να υπερασπιστεί το δικαίωμα του λαού στη διατροφή ως κοινωνικό αγαθό, επιμέναμε να καταγγέλλουμε γενικόλογα το καπιταλιστικό κέρδος και να παραπέμπουμε για τη λύση του μεγαλύτερου προβλήματος του λαού αυτή τη στιγμή, την ακρίβεια στα τρόφιμα, στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Το αίτημα για την άμεση μείωση των τιμών των τροφίμων, που θα μπορούσε να συσπειρώσει ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις στο πλευρό της ομοσπονδίας, δεν βρήκε ποτέ τη θέση που του έπρεπε στις διεκδικήσεις μας, ούτε καν σε θεωρητικό επίπεδο. Φτάσαμε στο σημείο, οι σύλλογοι και οι ενώσεις των καταναλωτών, να κάνουν απείρως περισσότερη φασαρία για αυτό το ζήτημα, από την μεγαλύτερη και αντιπροσωπευτικότερη κλαδική ομοσπονδία εργαζομένων στα τρόφιμα. Αυτό είναι κατάντια, ενώ έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με προηγούμενες διοικήσεις με πρόεδρο τον Κ. Λιαπάτη, οι οποίες πρότειναν συγκρότηση κοινωνικής συμμαχίας με εργαζόμενους, αγρότες και μικρομεσαίους, που θα διεκδικήσει εδώ και τώρα «καλύτερη και φθηνότερη ποιότητα τροφίμων για το λαό της χώρας μας».
Οι κομματικοί τακτικισμοί, η ανεπαρκέστατη και αστοιχείωτη καθοδήγηση, οι χωρίς σχέδιο χειρισμοί και οι πρόχειρες αποφάσεις που πάρθηκαν σε σχέση με τη διαπραγμάτευση με τον ΣΕΒ για την κλαδική σύμβαση, με αποκορύφωμα την απόφαση για κλαδική απεργία στις 30 Γενάρη, που τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που πραγματοποιήθηκε, δεν θα ενοχλούσε την εργοδοσία ακόμη και αν κάναμε απεργία για μια εβδομάδα σερί, οι οποίες οδήγησαν όχι σε κλιμάκωση της διεκδίκησης και του αγώνα για την υπογραφή της, όπως έλεγε τότε η καθοδήγηση, αλλά σε κατάρρευση και ταφόπλακα στις διαπραγματεύσεις στις οποίες μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχαν πραγματοποιηθεί 10 συναντήσεις, χωρίς να κερδίσουμε απολύτως τίποτα για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου, οι οποίοι βρίσκονται χωρίς κλαδική σύμβαση εδώ και 15 χρόνια.
Η πολυδιαφημισμένη, για ευνόητους λόγους διαφήμισης του προέδρου της ομοσπονδίας και όχι μόνο, γνωστούς στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ του συνδικαλιστικού κινήματος, επιχειρησιακή σύμβαση σε μεγάλη εταιρεία του κλάδου που ανήκει στη CVC, fund στο οποίο υψηλόβαθμο στέλεχος είναι συγγενικό πρόσωπο κορυφαίου πολιτικού προσώπου. Επιχειρησιακή Σύμβαση, που συνοδεύεται από μισθοδοσίες στους εργαζόμενους, στις οποίες αναγράφονται οι «υπέρτερες των νόμιμων αποδοχές». Επί της ουσίας έχουμε de facto δηλαδή αμφισβήτηση της σύμβασης και θεσμοθέτηση των αυξήσεων, από πλευράς εργοδοσίας, ως οικειοθελούς παροχής.
Η συμμετοχή και εκλογή μεγαλοεργοδότη – βιομήχανου του κλάδου, ιδιοκτήτη μίας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις τυποποιημένων τροφίμων στην Ελλάδα, σε ψηφοδέλτιο της παράταξης του ΚΚΕ στις αυτοδιοικητικές εκλογές, της «Λαϊκής Συσπείρωσης», στον Δήμο Βόλβης στη Θεσσαλονίκη.
Ο καιροσκοπικός συνδικαλισμός χωρίς αρχές της ΔΑΣ, όπως αυτός εκφράστηκε στο προηγούμενο συνέδριο του ΕΚΑ, όπου μας έγινε επίπληξη από το κόμμα, γιατί ασκήσαμε κριτική από το βήμα σε επιχειρησιακό σωματείο γιατί δεν γράφει τους εργολαβικούς ως μέλη του και σύμφωνα με την καθοδήγηση, δεν έπρεπε να το κάνουμε αυτό, «καθώς οι αντιπρόσωποι συνδικαλιστές από αυτό το σωματείο είχαν συμφωνήσει να μας ψηφίσουν».
Τα ερωτήματα που θέταμε επανειλημμένα για τη δράση στελεχών του κόμματος, εκλεγμένων σε προεδρεία συνδικαλιστικών οργάνων, τα οποία είχαν ανύπαρκτη παρουσία και δράση στους χώρους εργασίας τους, χωρίς ποτέ να τους ασκηθεί η παραμικρή κριτική για αυτό.
Τα ερωτήματα που βάζαμε σχετικά με τους λόγους για την αντικατάσταση συνδικαλιστικών στελεχών με εμπειρία και κύρος στους εργαζόμενους, από άλλους κλάδους, με το πρόσχημα της ανανέωσης, την ώρα που αυτοί είτε αντικαταστάθηκαν από άλλα στελέχη που βρίσκονται σε ηλικία συνταξιοδότησης, είτε εκκρεμούσαν σε βάρος τους δίκες για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις.
Τα ερωτήματα που θέταμε σε σχέση με τα οικονομικά της ομοσπονδίας και την διαχείριση των πόρων του ταμείου, όπως είχαμε υποχρέωση.
Γράφεις επίσης ανώνυμε αρθρογράφε, ότι «όλα έγιναν για τις καρέκλες». Σε ποιους το γράφεις αυτό χωρίς να ντρέπεσαι; Σε συνδικαλιστές εκλεγμένους από τους εργαζόμενους επί σειρά δεκαετιών, που ουδέποτε έτυχαν απαλλαγής από την εργασία τους και να πληρώνονται, σε εργαζόμενους που ο ένας είναι βιομηχανικός εργάτης και ο άλλος επιθεωρητής πωλήσεων και πηγαίνουν κάθε μέρα για δουλειά για τα προς το ζην. Για τον συνάδελφο Οικονόμου, που παραιτήθηκε από το Συνδικάτο του ΟΑΣΑ και από το ΓΣ της ΓΣΕΕ και γύρισε οδηγός στο τιμόνι του λεωφορείου; Τις καρέκλες που εμείς ποτέ δεν είχαμε και ούτε τις θέλαμε, τις χαρίζουμε στους κομματικοδίαιτους ανεπάγγελτους γραφειοκράτες, που δεν έχουν δουλέψει μια μέρα στη ζωή τους και κατ’ εντολήν τους μας γράφεις αυτά.
Οι αθλιότητες που διαπράξατε στο συνέδριο και συνεχίζετε μετά από αυτό, η χρυσαυγίτικης κοπής στοχοποίηση της έγκριτης και με πολυετή εμπειρία δημοσιογράφου της «Εφ. Συν» που έκανε το ρεπορτάζ, η οποία χαρακτηρίστηκε σε ομιλία του προέδρου της ομοσπονδίας στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ για την απεργία στις 9.4.2025 ως «τζιμάνι της δημοσιογραφίας», η δολοφονία του χαρακτήρα μας που επιχειρείτε με δημόσιες τοποθετήσεις σε συγκεντρώσεις – συνοδεία χαρακτηρισμών, οι ανακοινώσεις εναντίον μας, όσα λέτε για εμάς στις οργανώσεις, όσα γράφουν τα τρολ σας στα ΜΚΔ, χωρίς να σέβεστε ούτε ότι έχουμε ανήλικα παιδιά και οικογένειες και επηρεάζεται αρνητικά ο ψυχισμός τους από την ψυχολογική βία την οποία ασκείτε, το γεγονός ότι φτάσατε να ζητήσετε μέχρι και από το παιδί του ενός να αποκηρύξει τον πατέρα του, δείχνει ότι είστε ικανοί για όλα.
Την λάσπη όμως που πετάτε σας την επέστρεψαν οι εργαζόμενοι, στους οποίους εν αντίθεση με εσάς, έχουμε κατακτήσει με την πολυετή αταλάντευτη στάση και τη δράση μας κύρος, το οποίο δεν μπορείτε να σπιλώσετε. Οι εργαζόμενοι της ΦΑΓΕ, οι οποίοι στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την προηγουμένη εβδομάδα, έδωσαν συντριπτική πλειοψηφία στην «Εργατοϋπαλληλική Ενότητα» και 5 έδρες από τις 7 στο νέο ΔΣ, κατακρημνίζοντας την παράταξη του ΚΚΕ «ΔΑΣ». Οι εργαζόμενοι στην «Αθηναϊκή Ζυθοποιία» της Αθήνας, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετέχουν στη Γενική Συνέλευση του σωματείου, αν δεν αποχωρήσει ο πρόεδρος της ομοσπονδίας από τον χώρο, όπως και έγινε.
*Αποστόλης Γαρμπής – πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΦΑΓΕ
**Βασίλης Παπαγεωργίου – ΔΣ σωματείου εργαζομένων Αθηναϊκής Ζυθοποιίας
πηγή: efsyn.gr

Η Απόλυτη Δικαίωση τού Φατίχ Τερίμ
Έμειναν αυτοί που έπρεπε να φύγουν, έφυγε αυτός που έπρεπε να μείνει. (Γράφει ο «Αθλητάμπουρας»)! ΠΗΓΗ: zougla.gr Αθλητική στήλη,αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους ***...