08-16-2025 9:42
Διεθνή
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Δύο χρόνια χωρίς αποζημιώσεις οι Θεσσαλοί αγρότες

γράφει ο Κώστας Τσουπαρόπουλος
Άλλοι αυξάνουν περιουσίες με πλαστά «βοσκοτόπια» και άλλοι βλέπουν το φάσμα της πείνας μετά τις καταστροφικές πλημμύρες – Περιφέρονται για ρουσφέτι στα πολιτικά γραφεία βουλευτών μπας και πάρουν μερικά χιλιάρικα από την αποζημίωση που δικαιούνται για να επιβιώσουν – Τεκτονικές αλλαγές στην ελληνική ύπαιθρο με τη γη να αλλάζει χέρια – Νέοι «φεουδάρχες» αυξάνουν με 100-150 στρέμματα τον χρόνο την περιουσία τους – Στράφι πάει και ο αναδασμός
Σε αντίθεση με τους αγρότες-κτηνοτρόφους άλλων γεωγραφικών διαμερισμάτων (ιδιαίτερα της Κρήτης που διαθέτει πολλούς «γαλάζιους» κυβερνώντες και που με τη «βοήθειά» τους έλαβαν ταχύτατα τις κοινωνικές επιδοτήσεις, νόμιμες και παράνομες, όπως δείχνει το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ), οι Θεσσαλοί συνάδελφοί τους περιμένουν ακόμη τις αποζημιώσεις για την καταστροφή σπιτιών, σοδειάς, καλλιεργειών, μηχανημάτων και ζωικού κεφαλαίου.
Έχουν περάσει δύο ολόκληρα χρόνια από την πλημμύρα του «Daniel», που διαδέχθηκε τον «Ιανό», και οι αγρότες του Θεσσαλικού Κάμπου, περήφανοι κάποτε για τον σιτοβολώνα τους και τον λευκό χρυσό του βαμβακιού, συμφύρονται -φευ- στα πολιτικά γραφεία των τοπικών βουλευτών και υπουργών, εκλιπαρώντας για την περιβόητη «μεσολάβηση», που θα τους βγάλει από τη γραμμή και θα τους δώσει μερικά χιλιάρικα, όχι για να ζήσουν καλύτερα αλλά κυριολεκτικά για να επιβιώσουν. Με τις καταστροφές, ο άλλοτε χρυσοφόρος Θεσσαλικός Κάμπος μετατρέπεται σταδιακά και χρόνο με τον χρόνο σε αφιλόξενη πεδιάδα.
Ο Βάιος Φαλιάγκας από τον Παλαμά Καρδίτσας, που είδε το νερό να κατακλύζει το σπίτι του μέχρι το στήθος, μας εξηγεί τι γίνεται με τις αποζημιώσεις. Πρώτον, λέει, η οικοσκευή αποζημιώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της με την αποζημίωση των 6.600 ευρώ η καθεμιά. Δεύτερον, έχει πληρωθεί το 70% των ζημιών σε μηχανήματα και εμπορεύματα. Αλλά έχουν μείνει απ’ έξω οι καταστροφές σε πολλά και ακριβά μηχανήματα, δηλαδή σε τρακτέρ, βαμβακοσυλλεκτικές μηχανές, θεριζοαλωνιστικές κ.λπ., όπου η ατομική αποζημίωση μπορεί να φτάνει και τα 100.000 ευρώ. Τρίτον, δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία για τις αποζημιώσεις σε καταστήματα, βιοτεχνίες, αγροτικές εκμεταλλεύσεις, βιομηχανίες κ.λπ. Τέταρτον, έχουν δοθεί πολύ λίγες αποζημιώσεις για αποκατάσταση των σπιτιών ανάλογα με το ύψος του νερού που μπήκε στο κάθε σπίτι. Π.χ. στον Παλαμά το νερό έφτασε το 1,5 μέτρο. Στη Μεταμόρφωση και στον Βλοχό έφτασε τα 4 μέτρα. Δημιουργήθηκαν εφιαλτικές καταστάσεις όταν το νερό κάλυψε τις στέγες των σπιτιών. Πέμπτον, τα παλιά πλίνθινα σπίτια καταστράφηκαν. Στον Παλαμά έφτασαν τα 400. Επρεπε να δοθεί προκαταβολή 10.000 ευρώ, αλλά τίποτε δεν δόθηκε.
Η Ιφιγένεια Χριστοδούλου από την Ιτέα (Κουτσιαρί) Καρδίτσας περιμένει ακόμη την αποζημίωση των 3.000 ευρώ γιατί το ανακαινισμένο πρόσφατα σπίτι της γέμισε νερό. Στα έγγραφα που συμπλήρωσε δεν έγραψε από άγνοια την οικοσκευή που καταστράφηκε και έχασε τις 6.600. Μας διατύπωσε την υποψία -που υπάρχει σε μεγάλο αριθμό χωρικών- ότι σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο δεν αποζημιώνονταν όλα τα σπίτια με τη σειρά τους αλλά ένα παρά ένα, έτσι ώστε -συζητήσεως γενομένης- να δημιουργείται σύγχυση για την πληρωμή των αποζημιώσεων και τις καθυστερήσεις τους, αφού ένας θα λέει ότι «δεν πήρα» και ο άλλος θα λέει «ναι, πήρα».
Ο φόβος (των περαιτέρω καθυστερήσεων) τρώει, φυσικά, τα έρμα. Αν κάποιοι διαμαρτύρονται επικρέμαται ο κίνδυνος να τους επιβληθεί η αόρατη ποινή της νέας καθυστέρησης ή να αργήσουν το φόρτωμα και η αποκομιδή των μπάζων που υπάρχουν έξω και μέσα στις αυλές των σπιτιών και που αποτελούν εστίες μόλυνσης. Μόλις τώρα έμαθαν οι χωρικοί ότι το μάζεμα των μπάζων ανατέθηκε στους δήμους και έτσι ελπίζουν στη γρήγορη αποκομιδή, αφού έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση παρά στις κρατικές αρχές.
Αλλά σε σχέση με τα άλλα, τα μεγάλα, η καταφυγή στα πολιτικά γραφεία των τοπικών κυβερνητικών βουλευτών και υπουργών είναι πλέον μονόδρομος. Συνωστισμός κατοίκων από τους δήμους και τις κοινότητες Παλαμά, Φαρκαδόνας, Βόλου, Μεγάλων Καλυβίων και λίμνης Κάρλας στα γραφεία των πρωτευουσών των θεσσαλικών νομών. Είναι, μας λένε, και απογοητευμένοι από τα πενιχρά αποτελέσματα των αγροτικών κινητοποιήσεων. Για «λήθαργο» στην πεδιάδα μάς μίλησε ο Βάιος Φαλιάγκας και για ατονία αγροτικών συλλόγων και συλλογικοτήτων ο Βαγγέλης Χριστοδούλου. Μόνο στη Φαρκαδόνα υπάρχει ζωντανή αγροτική συνείδηση, πρόσθεσε. Αυτό το «κατιτίς» που περιμένουμε, είπε, δεν είναι για την ευημερία μας, δεν είναι για την ανανέωση του εξοπλισμού, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου. Είναι για την επιβίωσή μας.
Πολλοί αγρότες -επειδή δεν έχουν πού να στραφούν- επιστρέφουν στα καθημαγμένα χωριά τους. Ακόμη και στη Μεταμόρφωση και στον Βλοχό, όταν αποσύρθηκε το νερό που τα σκέπασε. Πολύ σύντομα όμως θα φύγουν και από εκεί. Ο κλήρος δεν επαρκεί για να καλύψουν τις βιοτικές και κοινωνικές ανάγκες τους.
Ο μονόδρομος του ρουσφετιού δεν λύνει το πρόβλημα της επιβίωσης μακροπρόθεσμα. Όσοι αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας εγκαταλείπουν την αγροτική γη και μετακομίζουν για εξεύρεση εργασίας στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτό προκαλεί τεκτονικές αλλαγές στην ελληνική ύπαιθρο. Ο Δημήτρης Τσ. (το όνομά του στη διάθεση της εφημερίδας), τοπογράφος μηχανικός της Καρδίτσας, ο οποίος λόγω και της δουλειάς του παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις αλλαγές που σημειώνονται στην κοινωνική διαστρωμάτωση, παρατηρεί ότι σε κάθε μεγάλο χωριό οι αγρότες με μικρό κλήρο (κάτω των 100 στρεμμάτων) διαπιστώνουν την αδυναμία τους να συνεχίσουν την καλλιέργεια της γης (με συχνές αλλαγές στο σιτάρι, το βαμβάκι, το καλαμπόκι, τελευταία την κινόα κλπ) και φεύγουν ξεπουλώντας ή νοικιάζοντας τον μικρό γεωργικό κλήρο. Έτσι, σε κάθε κεφαλοχώρι του Θεσσαλικού Κάμπου ανδρώνεται και «ορθώνεται» ο νέος φεουδάρχης, κοτσάμπασης ή τσιφλικάς έχοντας στη διάθεσή του χιλιάδες στρέμματα. Κυριολεκτικά, λέει, ο κάθε μεγαλοαγρότης έχει τη δυνατότητα και το πράττει να αυξάνει κάθε χρόνο την περιουσία του (έγγεια ιδιοκτησία, νομή κλπ) κατά 100-150 στρέμματα.
Πράγματι, στο πεδινό Φύλλο Καρδίτσας (τουρκικά Σιαμπαλί) που διαθέτει καλλιεργήσιμη περιφέρεια 2.500-3.000 στρεμμάτων, υπάρχουν πλέον μόνον 4-5 μεγαλοαγρότες που κατέχουν 500-700 στρέμματα ο καθένας, τα οποία εγκατέλειψαν σιγά σιγά οι μικροί αγρότες. Πρόκειται για μαρτυρία του «νερουλά» του χωριού, που ρυθμίζει την κατανομή του νερού του ποταμού Ενιπέα ανάμεσα στις ιδιοκτησίες.
Η γη στα χέρια λίγων
Ο τοπογράφος Δημήτρης Τσ. εντοπίζει, τέλος, και μια άλλη σημαντική κοινωνικοοικονομική αλλαγή στην ελληνική ύπαιθρο. Με τη συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων, πάει περίπατο ο λεγόμενος «αναδασμός», η προσπάθεια δηλαδή δεκαετιών του ελληνικού κράτους να συνενώσει μικρές ιδιοκτησίες διαφορετικών τοποθεσιών σε μεγαλύτερα κομμάτια, έτσι ώστε να διευκολύνονται η εκμηχάνιση των καλλιεργειών, η μείωση του κόστους παραγωγής και συνάμα η αύξηση της έγγειας προσόδου. Παράλληλα με τη διατήρηση και την ανέλιξη του πληθυσμού στις πατρογονικές εστίες του. Στράφι δηλαδή προσπάθειες χρόνων, κρατικές πρωτοβουλίες που απέβλεπαν στην κατασίγαση και ανασκευή συντηρητικών αντιλήψεων και μεγάλες «σπατάλες» χρηματοδοτικών μέσων. Η απουσία τα τελευταία χρόνια οποιασδήποτε κρατικής ενίσχυσης της συνεταιριστικής ιδέας από τη συντηρητική κυβέρνηση της Ν.Δ. επέτεινε τη φυγή στα αστικά κέντρα και τη συγκέντρωση της γης στα χέρια λίγων. Στους επόμενους μήνες θα καταδειχθεί αν οι αγρότες καταφέρουν να συνδέσουν την ψήφο τους με τη φτώχεια τους.
Τις μεγάλες καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις από τον «Daniel» επιβεβαιώνουν και Θεσσαλοί πολιτικοί της Ν.Δ., αποκαλώντας μάλιστα ευθαρσώς «σκάνδαλο» τα όσα αποκαλύπτονται στον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Σε χαιρετισμό του σε χωριό των Φαρσάλων ο βουλευτής της Ν.Δ. και πρώην υπουργός Μάξιμος Χαρακόπουλος τόνισε ότι «το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σκανδαλίζει και τις χιλιάδες των έντιμων αγροτών και κτηνοτρόφων, οι οποίοι ακούν για ένα πάρτι εκατομμυρίων, στο οποίο κάποιοι ήταν μέτοχοι, κάποιοι έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι… και σκανδαλίζει έτι περαιτέρω εμάς εδώ στη Θεσσαλία, διότι έχουμε αγρότες και κτηνοτρόφους, ανθρώπους που επλήγησαν από τον “Daniel” και δεν έχουν λάβει ακόμη αποζημιώσεις από την κρατική αρωγή, δεν έχει αποζημιωθεί το φυτικό τους κεφάλαιο, δεν έχουν ακόμη αποζημιωθεί χιλιάδες στρέμματα που υπέστησαν ζημιά από τα φερτά υλικά και δύο χρόνια τώρα δεν έχουν παραγωγή. Εύλογα λοιπόν προκαλούν αγανάκτηση, ενίοτε και οργή στους αγρότες».
πηγή: efsyn.gr

Τουλάχιστον 16 Παλαιστίνιοι νεκροί σε νέα ισραηλινή επίθεση στη Γάζα – Ανάμεσά τους πέντε αιτούντες ανθρωπιστικής βοήθειας
Τουλάχιστον 16 Παλαιστίνιοι νεκροί σε νέα ισραηλινή επίθεση στη Γάζα – Ανάμεσά τους πέντε αιτούντες ανθρωπιστικής βοήθειας Τουλάχιστον 16 Παλαιστίνιοι, συμπεριλαμβανομένων πέντε...