Πανεπιστημιοποιημένα Κολλέγια: Της διαπλοκής το κάγκελο

 ΠΗΓΗ: Eksegersi.gr

Μετά την ολοκλήρωση της μούφας με την  ιδρυματική αδειοδότηση τριών πανεπιστημιοποιημένων κολλεγίων και ενός ιδιωτικού κερδοσκοπικού κυπριακού πανεπιστήμιου ξέσπασε πόλεμος μεταξύ των μεγάλων ευνοουμένων κολλεγιαρχών και των «ριγμένων» μικρών κολλεγίων που έμειναν εκτός νυμφώνος.

Παράλληλα αυξήθηκαν τα δημοσιεύματα που αποκαλύπτουν τη μεγάλη διαπλοκή στον τρόπο που αδειοδοτήθηκαν τα κολλέγια που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια και το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Λευκωσίας για να ιδρύσουν παραρτήματα Νομικά Πρόσωπα Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης: άλλος όρος αυτός, που δεν πατάει πουθενά -ούτε ΝΠΔΔ ούτε ΝΠΙΔ- και εφευρέθηκε από τον Μητσοτάκη και τους πρόθυμους συνταγματολόγους που τον στηρίζουν για να υπερκεράσουν την απαγόρευση του άρθρου 16 που ορίζει σαφέστατα ότι «η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση». 

Εν ολίγοις, έπρεπε επειγόντως να βρεθεί μια φόρμουλα για να γίνει πράξη η προκλητική και παράνομη «εμβληματική μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ώστε οι φίλοι επιχειρηματίες-έμποροι της γνώσης του Κούλη να μπορέσουν να λειτουργήσουν τα «μαγαζιά» τους από τον Οκτώβρη του 2025. Εξ ου και οι συνεχείς εκπτώσεις της κυβέρνησης στα «αυστηρά» κριτήρια, οι τεράστιες παρανομίες και τα οφθαλμοφανέστατα πολιτικά και ηθικά σκάνδαλα, όπως η μεταπήδηση του πρώην γενικού γραμματέα του ΥΠΑΙΘΑ Οδυσσέα Ζώρα στην θέση του πρύτανη του αδειοδοτηθέντος University of Keele, Greece, που έχει συνεργασία εδώ και χρόνια με το Μητροπολιτικό κολλέγιο.

Ο φθινοπωρινός πόλεμος των κολλεγιαρχών

Κατά την άποψή μας, κανείς σοβαρός ακαδημαϊκός και γενικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν πρέπει να παίρνει τοις μετρητοίς τις αναφορές στην διεθνή κατάταξη των Πανεπιστημίων. Μιλάμε για κοροϊδία, γιατί δεν είναι δυνατόν να γίνει μια κατάταξη για τα Πανεπιστήμια, που να λαμβάνει υπόψη της δεδομένα από έναν πολύ μεγάλο αριθμό ιδρυμάτων όλου του κόσμου, όπου υπάρχουν εντελώς διαφορετικά καθεστώτα λειτουργίας των Πανεπιστημίων, χωρίς αυτή να πέφτει σε σφάλματα.

Σημειώνουμε ότι τα κριτήρια κατάταξης που παίρνονται υπόψη για να «μετρηθεί» η «ανταγωνιστικότητα» των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων είναι η συμμετοχή των αποφοίτων τους σε διεθνείς διαγωνισμούς, πόσοι από τους καθηγητές τους είναι καταξιωμένοι με βραβεία, πόσο «δημοφιλή» είναι τα ιδρύματα στους καθηγητές παγκοσμίως, δηλαδή αν μπορούν να τους προσελκύουν για δουλειά με παχυλούς μισθούς, σε ποιο βαθμό ικανοποιούν τα αιτήματα των καπιταλιστών, πόσο «καλούς» φοιτητές (με τον τρόπο που εννοεί ο καπιταλισμός το «καλός») διαθέτουν, αν έχουν μεγάλη παραγωγή «αποδοτικής» έρευνας (δηλαδή έρευνας κατά παραγγελία καπιταλιστικών επιχειρήσεων), αν έχουν δημιουργήσει παραρτήματα σε άλλες χώρες, κ.λπ.

Δύο, δε, είναι οι δημοφιλείς μετρήσεις για την κατάταξη των πανεπιστημίων. Η μία είναι η ARWU (Academic Ranking of World Universities) και η άλλη είναι η QS World University Rankings.

Από το γεγονός ότι στην πρώτη κατάταξη, την ARWU (Academic Ranking of World Universities) το κομβικό στοιχείο για τον καθορισμό των αποτελεσμάτων είναι τα βραβεία και στη δεύτερη (κατάταξη  QS World University Rankings) το πόσοι σχετικά γνωστοί καθηγητές και εργοδότες ψηφίζουν το κάθε ίδρυμα στα καλύτερα, αυτό που φαίνεται να μετράει πιο πολύ είναι το πόσο «δικτυωμένο» είναι το κάθε πανεπιστήμιο και όχι η ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών. Γι’ αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και οι δύο κατατάξεις (οι δημοφιλέστερες διεθνείς κατατάξεις) έχουν δεχτεί σκληρή κριτική. 

Πέρα από τις fake κατατάξεις, με κριτήρια που δεν έχουν σχέση με το επίπεδο σπουδών, βασικό ερώτημα είναι το κόστος που έχουν αυτές οι σπουδές και σε ποιους απευθύνονται. Σε παιδιά από τα φτωχολαϊκά στρώματα ή μόνο σε μια ελίτ από τους κόλπους της αστικής τάξης;

Χωρίς, λοιπόν, να ξεχνάμε αυτό το σημαντικό και βασικό σκεπτικό, αναφέρουμε ότι 7 δημόσια ελληνικά ΑΕΙ, κατατάσσονται στα 1.000 κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου. Σύμφωνα με την παγκόσμια κατάταξη Πανεπιστημίων «Webometrics Ranking Web of Universities»: Το ΕΚΠΑ κατατάσσεται στη 1η θέση μεταξύ των ελληνικών και κυπριακών Πανεπιστημίων και στην 237η θέση παγκοσμίως μεταξύ 32.000 Πανεπιστημίων. Ακολουθούν το ΑΠΘ στη θέση 249, το ΕΜΠ στη θέση 378, ενώ την πρώτη πεντάδα κλείνουν το Πανεπιστήμιο Πατρών στη θέση 524 και το Πανεπιστήμιο Κρήτης στη θέση 573. Ακολουθούν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στη θέση 635 και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνωνστη θέση 662. Το πρώτο κυπριακό Πανεπιστήμιο, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο Κύπρου βρίσκεται στην θέση 619 παγκοσμίως.

Το χάος τώρα επικρατεί στα κολλέγια. Το καλύτερο από αυτά είναι το Deree (American College of Greece) που κατατάσσεται μετά και το τελευταίο δημόσιο ΑΕΙ στην 2811η θέση παγκοσμίως (ενημέρωση από το Δ.Σ. του Συλλόγου Διδασκόντων της Σχολής Θετικών Επιστημών ΕΚΠΑ, e-prologos.gr).

Το  American College of Thessaloniki (Campus of The Open University UK) στην θέση 3901, το Metropolitan College (Campus of the following Universities: Queen Margaret University, The University of Keele, University of East London), που θα είναι το πανεπιστημιοποιημένο παράρτημα του University of Keele και στο οποίο πρύτανης θα είναι ο Ζώρας,  στην θέση 4036 κ.λπ. Ενώ το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (University of Nicosia) κατατάσσεται στην 961η θέση.

Απίστευτη διαπλοκή

Ως γνωστόν, η Πανελλήνια Ενωση Αναγνωρισμένων Κολλεγίων (εκπροσωπεί τα μικρά κολλέγια), η οποία είναι ριγμένη από την «πανεπιστημιοποίηση», βρίσκεται στα μαχαίρια με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Κολλεγίων, που εκπροσωπεί τους καρχαρίες. 

Η Πανελλήνια Ενωση Αναγνωρισμένων Κολλεγίων είχε προσφύγει και στο ΣτΕ, έχει στείλει εξώδικα στην ΕΘΑΑΕ και τον ΕΟΠΠΕΠ, ενώ καταγγέλλει παρανομίες, όπως ότι δεν έχουν   ζητηθεί καν από τους αιτούντες βασικά νομιμοποιητικά έγγραφα, σε αντίθεση με κάθε άλλη διαδικασία αδειοδότησης εκπαιδευτικών δομών στην Ελλάδα, όπως: ποινικά μητρώα των νομίμων εκπροσώπων, ασφαλιστικές και φορολογικές ενημερότητες τόσο των νομικών προσώπων όσο και των νομίμων εκπροσώπων, καταστατικό των αιτούντων εταιριών στο οποίο να επικυρώνεται το «μη-κερδοσκοπικό» της δραστηριότητας, μισθωτήρια των εγκαταστάσεων των ΝΠΠΕ που υποτίθεται ότι ελέγχθηκαν, κ.λπ.

Με νεότερή ανακοίνωσή της, δε, καταγγέλλει ότι στέκεται «με ιδιαίτερο προβληματισμό σε άρθρα (σ.σ. δεν γνώριζε από πριν τα σχετικά δημοσιεύματα;) σύμφωνα με τα οποία μέλος Επιτροπής Αξιολόγησης της ΕΘ.Α.Α.Ε. για την αδειοδότηση του Κολλεγίου Ανατόλια, είχε ιδιαίτερες σχέσεις με το υπό αξιολόγηση Κολλέγιο, οι οποίες, κατά τη λογική πορεία των πραγμάτων, ήταν σε γνώση και του Προέδρου της ΕΘ.Α.Α.Ε. και αποσιωπήθηκαν, με συνέπεια η συμμετοχή του σ’ αυτήν, να καθιστά τη συγκρότηση της Επιτροπής παράνομη, με τελικό αποτέλεσμα την ακυρότητα της διαδικασίας και της υπό έκδοση άδειας λόγω παραβίασης του άρθρ. 7 παρ. 2 περ. γ’ ν. 2690/1999. Για τα ανωτέρω γεγονότα, πέραν της προβολής και του λόγου αυτού ακυρότητας στη σχετική αίτηση ακύρωσης στο ΣτΕ, επιφυλασσόμαστε για κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς στην αρμόδια Εισαγγελία για τη διερεύνηση ποινικών αδικημάτων, όπως, ενδεικτικά, της αποσιώπησης λόγου εξαίρεσης (254 ΠΚ) και παράβασης καθήκοντος (259 ΠΚ)».

Διερρωτάται επίσης για το πώς ο ΕΟΠΠΕΠ χορήγησε άδειες, χωρίς να έχει καν προβεί σε αυτοψία των εγκαταστάσεων, αλλά ενέκρινε εξ αποστάσεως κτίρια τα οποία, όπως φαίνεται στα δημοσιεύματα, είναι ακόμα γιαπιά. Και ακόμη γιατί μετά από τόσους μήνες δεν έχει αναρτηθεί τίποτε στη Διαύγεια, αλλά και για το ποιος κατέθεσε τα χρήματα για τις εγγυητικές και τα παράβολα. Και σημειώνει χαρακτηριστικά:

«Ο αρμόδιος Υπουργός Παιδείας στις 11 Απρίλιου κατέθεσε ενυπόγραφο υπόμνημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας στο οποίο δήλωνε ότι όσοι διαμαρτύρονται για τα ‘’αυστηρά

Κριτήρια’’ του νόμου (εγγυητική επιστολή, μη κερδοσκοπική φύση, υψηλό παράβολο κ.λπ.) ‘’λησμονούν ότι ο ίδιος ο Ν. 5094/2024 (άρθρα 138-139) καθιστά υπόχρεο για την καταβολήαυτών το μητρικό ίδρυμα αλλοδαπής και όχι ένα ημεδαπό κολλέγιο’’.

Ο Υπουργός Παιδείας και η Διεύθυνση Ανώτατης Εκπαίδευσης του Υπουργείου γνώριζαν ήδη από τις 31 Μαρτίου ποιοι είχαν καταβάλει τα χρήματα και στο όνομα ποιων εκδόθηκαν εγγυητικές και παράβολα.

Για ποιο λόγο λοιπόν εδώ και μήνες το Υπουργείο Παιδείας αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα – ενώ όφειλαν να το κάνουν ούτως ή άλλως, πωλώ δε μάλλον καθώς έχουν ζητηθεί εξωδίκως από εμάς αλλά και από άλλους φορείς – τα κρίσιμα έγγραφα εγγυητικών επιστολών και παραβόλων, ώστε να διαπιστωθεί αν τα κεφάλαια προέρχονται όντως από τα ξένα ιδρύματα, όπως ρητά ορίζει ο νόμος και δήλωσε το Υπουργείο ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, ή αν εμπλέκονται γνωστά εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα, στην οποία περίπτωση πρέπει να απορριφθούν και οι υπόλοιπες αιτήσεις; 

Φοβούνται πιθανώς να μην αποκαλυφθεί ότι, ενώ γνώριζαν πως τα χρήματα έχουνκαταβληθεί από εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα – πράγμα που απαγορεύει το άρθρο16 καθώς θα σημαίνει εμπλοκή ιδιώτη στην ίδρυση και λειτουργία ανώτατου ιδρύματοςστην Ελλάδα – αυτοί δήλωσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ότι τα χρήματα προέρχονται από ξένα ιδρύματα;».

 Ενα από τα δημοσιεύματα που αποκαλύπουν το μέγεθος της διαπλοκής είναι σχετικό δημοσίευμα στο Ποντίκι Web.

Διαπλοκή ολοφάνερη με βάση μόνο δύο παραδείγματα: Πρώτον, ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΘΑΑΕ Περικλής Μήτκας μπήκε και πρόεδρος σε δυο επιτροπές (ΕΕΑ) που ήλεγξαν δυο υπό εξέταση κολλέγια, τη στιγμή που στη συνέχεια θα καλούνταν ο ίδιος, ως πρόεδρος της ΕΘΑΑΕ, να επικυρώσει τα πορίσματα των επιτροπών στα οποία ήταν ο ίδιος πρόεδρος! Και όλως τυχαίως και τα δύο αυτά κολλέγια πήραν τελικά άδεια. 

Και δεύτερον, ο Περικλής Μήτκας επέλεξε σαν δεύτερο μέλος της επιτροπής για τον έλεγχο του Open University-συνεργασία με κολλέγιο Ανατόλια, την καθηγήτρια εξωτερικού Ζιζή Παπαχαρίσση, η οποία έχει σχέση με το Ανατόλια: ήταν απόφοιτος του λυκείου αυτού της χρονιάς 1991, φοιτήτρια του κολεγίου ACT μέχρι το 1993 και στη συνέχεια δωρήτριά του. 

Χωρίς προσχήματα: Απόφοιτος και δωρήτρια του «Ανατόλια» η ελέγκτρια που ενέκρινε την άδειά του για ιδιωτικό πανεπιστήμιο

Αναδημοσίευση από: Ποντίκι

Μία νέα αποκάλυψη για τη διαδικασία με την οποία ελέγχθηκαν οι αιτήσεις και δόθηκαν άδειες για τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, έρχεται να θέσει σε περαιτέρω αμφισβήτηση την όλη διαδικασία, με την οποία αλλάζει το πεδίο της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα.

Μετά το σάλο που προκάλεσε το γεγονός ότι ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, που ετοίμασε το σχετικό νομικό πλαίσιο, Οδυσσέας Ζώρας, ανέλαβε Πρύτανης του Μη Κρατικού Πανεπιστημίου «The University of Keele, Greece», τώρα αποκαλύπτεται ότι μέλος της επιτροπής που αξιολόγησε το ACT «Ανατόλια», διατηρεί στενή σχέση με αυτό, καθότι είναι και απόφοιτη, αλλά κυρίως δωρήτρια του ιδρύματος.

Προφανώς, στο υπουργείο Παιδείας και στην Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΕΕ) δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα.

Πρόκειται για την περίπτωση της καθηγήτριας Ζιζής Παπαχαρίση, η οποία διορίστηκε από την ΕΘΑΕΕ στην τριμελή επιτροπή, για την αξιολόγηση της αίτησης που έκανε το Open University μαζί με τον Ανατόλια για τη λειτουργία ιδιωτικού πανεπιστημίου στην Ελλάδα. Πρόεδρος της επιτροπής διορίστηκε από τον… εαυτό του ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΘΑΕΕ Περικλής Μήτκας!

Μόνο που υπάρχει το εξής τεράστιο, ή ακόμα και σκανδαλώδες θέμα: τα μέλη των επιτροπών οφείλουν να μην έχουν καμία σχέση με το υπό έλεγχο ίδρυμα –και μάλιστα το δηλώνουν εγγράφως αυτό.

Ωστόσο η κυρία Παπαχαρίσση έχει σχέση με το Ανατόλια: ήταν απόφοιτος του λυκείου αυτού της χρονιάς 1991, φοιτήτρια του κολεγίου ACT μέχρι το 1993 και στη συνέχεια δωρήτριά του.

Δηλαδή με μία απολύτως αμφιλεγόμενη απόφασή του ο κ. Μήτκας όρισε την κυρία Παπαχαρίση να ελέγξει ένα ίδρυμα με το οποίο διατηρεί στενές σχέσεις.

Ο ίδιος ο κ. Μήτκας δε, επέλεξε να συμμετάσχει σε δύο επιτροπές – αν και ως πρόεδρος της Αρχής θα ήταν λογικό να παραμείνει σε απόσταση – και μάλιστα σε εκείνες τις επιτροπές που ενέκριναν άδειες για δύο ιδιωτικά ΑΕΙ στη Θεσσαλονίκη, από την οποία προέρχεται – ήταν πρύτανης του ΑΠΘ.

Και συμμετείχε παρότι η ΕΘΑΕΕ (της οποίας είναι πρόεδρος) καλείται να επικυρώσει (ή όχι) το πόρισμα της τριμελούς επιτροπής αξιολόγησης κάθε αίτησης.

Δηλαδή ως πρόεδρος της ΕΘΑΕΕ έκρινε τον εαυτό του, ως πρόεδρο της επιτροπής αξιολόγησης! Και ελεγκτής και ελεγχόμενος δηλαδή.

Το μεγάλο ερώτημα, πέρα από τη σκοπιμότητα ή την ορθότητα της επιλογής που έκανε η κυβέρνηση να παρακάμψει το άρθρο 16 του Συντάγματος, ανοίγοντας την ανώτατη εκπαίδευση στους ιδιώτες, είναι και κατά πόσο η διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι νόμιμη σε όλες τις εκφάνσεις της, αλλά και ηθικά άμεμπτη. Είτε αφορά στις ενέργειες του κ. Μήτκα, είτε στην εμπλοκή της κυρίας Παπαχαρίσση.

Και πρόκειται για ένα ερώτημα που ενδεχομένως στο πρώτο σκέλος του να κληθεί η δικαιοσύνη για να το απαντήσει, καθώς αναμένεται σωρεία αντιδράσεων από ιδρύματα, τα οποία κόπηκαν.