Ήμουν εκπαιδευτικός Πειραματικού Σχολείου για σχεδόν 15 χρόνια. Επί σχεδόν 30 έτη ήμουν απολύτως αφοσιωμένη στο εκπαιδευτικό μου έργο, αφιερώνοντας σε αυτό σχεδόν το σύνολο του εξωσχολικού μου χρόνου, με βάση μία πολύ συνειδητή επιλογή: να προσφέρω στο ελληνικό δημόσιο την προνομιακή εκπαίδευση που έχω λάβει. Κατά την θητεία μου στο συγκεκριμένο σχολείο παρουσίασα πλούσιες εκθέσεις, με παράλληλη έκδοση καταλόγου, οργάνωσα μεγάλο αριθμό δράσεων, καινοτόμων διδακτικών πρακτικών, πολλές δεκάδες συνεργασίες με εκπαιδευτικούς, με εξωτερικούς συνεργάτες, με φορείς και με Πανεπιστήμια, ίδρυσα και υλοποίησα ευρωπαϊκά προγράμματα, προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων, ομίλους κ.π.ά.. Εφάρμοσα πρωτοποριακό πρόγραμμα διδασκαλίας στον κλάδο μου, και επιμόρφωσα συναδέλφους του κλάδου μου με μεγάλη επιτυχία. Επί σειρά ετών πολλοί μαθητές μου παρακολουθούσαν το μάθημά μου εθελοντικά, στα κενά τους, υπό αυστηρούς όρους από την πλευρά μου. Αφιέρωναν επίσης εθελοντικά εξωσχολικό χρόνο. Τα αποτελέσματα όλων των παραπάνω ήταν λαμπρά: απ’ ό,τι γνωρίζω είμαι από τους ελάχιστους συναδέλφους των οποίων οι μαθητές διακρίθηκαν σε διαγωνισμούς όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, και ίσως η μόνη οι εργασίες της οποίας, με τις οποίες παρουσιάστηκαν οι ως άνω δράσεις, επελέγησαν για παρουσίαση σε διεθνή συνέδρια ανάμεσα σε χιλιάδες εργασίες, και δημοσιεύθηκαν σε περιοδικά και τόμους του εξωτερικού, με κριτές, στις δε δημοσιεύσεις μου αυτές κάνει αναφορές πλήθος μελετητών από πολλές χώρες.

Με βάση όλα τα παραπάνω το 2023 επελέγην και τοποθετήθηκα σε θέση Σχολικής Συμβούλου του κλάδου μου – θέση την οποία δεν αποδέχθηκα, προκειμένου να ολοκληρώσω το έργο μου στο Πειραματικό Σχολείο όπου υπηρετούσα, και να προστατεύσω το έργο μου των τελευταίων 10 ετών και το αρχείο 50 ετών του σχολείου για τον κλάδο μου από την καταστροφή.

Τον Μάιο του 2024, όμως, αποπέμφθηκα από το εν λόγω σχολείο ως δήθεν ανεπαρκής μετά από αρνητική αξιολόγηση (στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία η αρνητική αξιολόγηση οδηγεί σε μη ανανέωση της θητείας). Λόγω της αρνητικής αξιολόγησης, δεν έχω δικαίωμα συμμετοχής σε διαδικασίες επιλογής στελεχών για μία τετραετία (Ν. 4823/2021, ά. 31, παρ. 11). Έτσι, φέτος το καλοκαίρι μου απαγορευόταν και η συμμετοχή στην διαδικασία πλήρωσης της θέσης Σχολικής Συμβούλου την οποία είχα αρνηθεί.

Κατά συνέπεια, όχι μόνο απομακρύνθηκα από το συγκεκριμένο σχολείο, αλλά μου απαγορεύεται και να υπηρετήσω σε οιοδήποτε άλλο Πρότυπο ή Πειραματικό Σχολείο της χώρας για μία τριετία, δεδομένου ότι έχω αξιολογηθεί αρνητικά (Ν. 4692/2020, ά. 20 «Αξιολόγηση εκπαιδευτικών», παρ. 6.)

Αδυνατώντας να αποδεχθώ την αποπομπή αυτήν ύστερα από 30 χρόνια συνειδητής κατάθεσης ψυχής στην δημόσια εκπαίδευση, και προκειμένου να προστατεύσω την δυνατότητα ανανέωσης της θητείας μου, βρίσκομαι από τον Σεπτέμβριο σε ετήσια άδεια άνευ αποδοχών.

Πώς μπορεί να αποπέμπεται από ένα σχολείο ένας από τους πιο εργατικούς, δραστήριους και επιτυχημένους εκπαιδευτικούς; Η θεσμοθετημένη διαδικασία αξιολόγησης δίνει πλήθος δυνατοτήτων. Ενδεικτικά αναφέρω:

1. Αξιολογήθηκα με βάση τη δράση -απουσία δράσης- των ετών κατά τα οποία απουσίαζα από το σχολείο σχεδόν εξ ολοκλήρου (αρχικά ως μέλος ευπαθούς ομάδας που είχα διατεθεί στην τηλεκπαίδευση σε άλλη δομή –και είχα και εκεί εξαιρετική δραστηριότητα και πολλαπλές βραβεύσεις!- και στη συνέχεια με αναρρωτική άδεια κατόπιν επέμβασης μέχρι τον Απρίλιο του 2022. Το 2022-2023 βρισκόμουν στο σχολείο μόνο κάθε Τρίτη, και 10 Παρασκευές, λόγω επιλογών της διεύθυνσης, όπως ο –ενδεχομένως μη σύννομος- τρόπος με τον οποίον δηλώθηκαν τα κενά το 2022.) Έτσι, ενώ διαχρονικά είχα τις περισσότερες εκπαιδευτικές επισκέψεις και τις περισσότερες συμμετοχές σε ευρωπαϊκά προγράμματα (ή και ίδρυση αυτών), καθώς και όλους τους τύπους δράσεων που αναφέρω στη συνέχεια, και κατέθεσα 53 σελίδες με καταγραφή αυτών, στην αξιολόγηση αναφέρεται ότι δεν κάνω τίποτα από αυτά.

Συγκεκριμένα, στην αρχή της έκθεσης αξιολόγησης αναφέρεται ο ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός εκπ/κών επισκέψεων που είχα οργανώσει και πραγματοποιήσει, τα ευρωπαϊκά προγράμματα που είχα ιδρύσει και διαχειριστεί η ίδια, και γίνεται επίσης αναφορά στο πλήθος στοιχείων που είχα καταθέσει για συνεργασίες με φορείς,  πολιτιστικούς και επιστημονικούς οργανισμούς, παν/μια, ΜΚΟ και άλλες εκπ/κές δομές κ.ο.κ. [τα στοιχεία αφορούν και τα έτη 2022-2023 & 2023-2024], αλλά και ότι οι αξιολογητές θα βασιστούν μόνο σε πρακτικά (δηλ. όχι σε εκθέσεις λειτουργίας του σχολείου κ.π.ά.) και μόνο στην τελευταία τριετία (δηλ. στα έτη απουσίας μου και στο τελευταίο, για το οποίο δεν είχαν ακόμα συνταχθεί απολογισμοί, έκθεση λειτουργίας κ.ο.κ. Για το έτος αυτό όμως υπήρχαν αναφορές και σε πρακτικά, π.χ. για καινοτόμες δράσεις.). Αμέσως μετά αναφέρονται εκτενέστατα και πολύ αναλυτικά στις δυσμενείς συνέπειες της –υποτιθέμενης- απουσίας κάθε τέτοιας δράσης!!! («Η έλλειψη πρωτοβουλιών για την οργάνωση εκπ/κών επισκέψεων και ευρωπαϊκών προγραμμάτων επηρεάζει αρνητικά την εικόνα και τη φήμη του σχολείου... Η αδυναμία της εκπαιδευτικού να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να συμμετέχει σε καινοτόμα προγράμματα και δράσεις στερεί από το σχολείο πολύτιμες ευκαιρίες ανάπτυξης και βελτίωσης ενώ η έλλειψη συνεργασίας και η διαφαινόμενη αδιαφορία για τις δραστηριότητες μπορεί να δημιουργήσει... Η μη συμμετοχή στις εκπαιδευτικές επισκέψεις καταδεικνύει αδιαφορία... Η έλλειψη συνεργασίας με εξωτερικούς φορείς και την ευρύτερη κοινότητα απομονώνει το σχολείο, περιορίζοντας ... Η μη αξιοποίηση συνεργασιών με εξωτερικούς φορείς, όπως πολιτιστικούς και επιστημονικούς οργανισμούς, παν/μια, ΜΚΟ κ.ά. εκπ/κές δομές στερεί... Υποβάθμιση κοινοτικής εμπλοκής: Η αδιαφορία για τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα και φορείς μειώνει... Αδυναμία Ενίσχυσης Εκπ/κού Έργου: Η έλλειψη συνεργασιών με εξωτερικούς φορείς περιορίζει...» κ.ο.κ.)

Δηλαδή αναφέρουν μεν τις δράσεις αυτές, και τον αξιοσημείωτα μεγάλο αριθμό τους, αλλά αμέσως μετά γράφουν σαν να μην υπάρχουν τέτοιες δράσεις (αφού, κατ’ αυτούς, δεν καταγράφεται καμία τέτοια δράση σε πρακτικά συλλόγου διδασκόντων της τελευταίας τριετίας, στα οποία οι ίδιοι περιορίζονται). Βλ. & σημείο 3 για την σχετική νομοθεσία.

2.  Το 2022, άλλωστε, είχα αναφέρει εγγράφως στην υπηρεσία ότι δημιουργούνταν  προσκόμματα σε δικές μου δράσεις και συμμετοχές. Στην προκαταρκτική εξέταση που ακολούθησε τεκμηρίωσα τα παραπάνω με έγγραφα, όμως το πόρισμα δεν περιέλαβε το θέμα αυτό στα συμπεράσματά του, πιθανώς βασιζόμενο στην δήλωση στελέχους της εκπ/σης ότι δεν προέκυπτε κανένα όφελος για την ίδια και τη σταδιοδρομία της από τέτοια εμπλοκή και ότι επομένως δεν είχε κανένα κίνητρο. Δύο χρόνια αργότερα η υπηρεσία με απέπεμψε λόγω υποτιθέμενης «αδιαφορίας» μου για τα παραπάνω (δράσεις, συμμετοχές κτλ.).
3. Έτσι, μπορεί να αποπεμφθεί οιοσδήποτε εκπαιδευτικός.

3. Αξιολογήθηκα μόνο με βάση πρακτικά του συλλόγου διδασκόντων. Οι δράσεις μου, όμως, δεν αποτυπώνονται πάντα σε αυτά, καθώς συνήθως δεν απαιτούσαν κάποιου είδους έγκριση από τον σύλλογο διδασκόντων (όπως απαιτείται λόγου χάρην για κάποια εκδρομή. Άλλωστε στο Πειραματικό μας σχολείο, μέχρι το 2019 ακόμα και οι εκπ/κές επισκέψεις γίνονταν με έγκριση Δ/ντή & Σχ. Συμβούλου, όχι συλλόγου διδασκόντων.)

Βάσει της κείμενης νομοθεσίας η αξιολόγησή μου έπρεπε να έχει βασιστεί σε όλα τα έτη της θητείας μου στο συγκεκριμένο σχολείο (εγκύκλιος 19148/Δ6/22.2.2024, ΙΙ, Δ) και σε όλα τα διαθέσιμα τεκμήρια (Ν. 4823/2021 ά. 73 παρ. 7), όπως απολογισμοί, βεβαιώσεις, περιοδικό του σχολείου, και κυρίως εκθέσεις λειτουργίας του σχολείου (που όμως για το σχολικό έτος 2023-2024, δεν είχαν ακόμα εκδοθεί κατά τον μήνα Μάιο που έγινε η αξιολόγησή μου).

4. Κατά συνέπεια δεν αξιολογήθηκα και σε όσα από τα κριτήρια του νόμου (Ν. 4823/2021, ά. 67 παρ. 5, Υ.Α. 9950/ΓΔ5/27.1.2023 (ΦΕΚ 388Β’/2023) –όπως οι σχέσεις με γονείς, ή η υπηρεσιακή συνέπεια- δεν καταγράφονται σε πρακτικά του συλλόγου διδασκόντων.

Παράλληλα, από το πλήθος δράσεων που υποστηρίζουν τους στόχους των Πειραματικών Σχολείων (Ν. 4692/2020 ά. 12 παρ. 2, Ν. 4823/2021 ά. 177 [παρ. 2β+] εγκύκλιος 19148/Δ6/22.2.2024)  (πιλοτική εφαρμογή νέων προγραμμάτων σπουδών, ίδρυση και λειτουργία ομίλων, καινοτόμες δράσεις εγκεκριμένες από την Δ.Ε.Π.Π.Σ. κ.π.ά.), και παρότι υπάρχουν πρακτικά με τις σχετικές αναφορές εντός της τελευταίας τριετίας, οι αξιολογητές μου εστίασαν μόνο στην πρακτική άσκηση, που δεν είχε γίνει παρότι το είχα επιδιώξει, για λόγους που αφορούν το Πανεπιστήμιο (όπως το ότι επί σειρά ετών δεν υπήρχε διδάσκων στον συγκεκριμένο κλάδο).

Δόθηκε επίσης μεγάλο βάρος στο γεγονός ότι στα πρακτικά δεν αποτυπώνεται ατομική συνεισφορά μου στις ομάδες Α.Ε.Ε. όπου συμμετείχα, ενώ στο μέτρο που γνωρίζω αυτό ισχύει για όλους τους εκπαιδευτικούς.

        5. Παραλείφθηκε η προαξιολογική συνάντηση με τους συγκεκριμένους αξιολογητές, κατά την οποία θα μπορούσαν να έχουν εντοπισθεί και αντιμετωπισθεί τα παραπάνω (Υ.Α. 9950/ΓΔ5/27.1.2023 (ΦΕΚ 388Β’/2023) ά. 11, παρ. 4). Παράλληλα, εδώ και δέκα μήνες δεν μου έχουν χορηγηθεί, ενώ τα έχω ζητήσει, τα τεκμήρια (πρακτικά συλλόγου διδασκόντων) που το σχολείο έθεσε υπόψη των αξιολογητών και στα οποία βασίστηκε η αξιολόγησή μου.

Έτσι η αξιολογική έκθεση αντέστρεψε την πραγματικότητα και από εκπαιδευτικό με τον μέγιστο αριθμό δράσεων οι οποίες αξιολογούνται με παρουσίασε ως εκπαιδευτικό με δήθεν ανύπαρκτη δράση σε όλα τα πεδία, αφού αυθαιρέτως βασίστηκε μόνο στα πρακτικά του συλλόγου διδασκόντων, και στα έτη κατά τα οποία απουσίαζα (και στο περσινό, για το οποίο δεν είχε εκδοθεί ακόμα πλήθος τεκμηρίων), και επίσης δεν έλαβε υπόψη υπάρχοντα πρακτικά των ετών αυτών σε σχέση με δικές μου καινοτόμες δράσεις, λειτουργία ομίλων, Πολιτιστικών Προγραμμάτων κ.ά. και κατέληξε στα αντίθετα συμπεράσματα.

Τα παραπάνω ήταν και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίον θα μπορούσε ένας εκπαιδευτικός πρώτης γραμμής, με εξαιρετικά μεγάλο αριθμό δράσεων και διακρίσεων στο εσωτερικό και εξωτερικό, να αποπεμφθεί από ένα Πειραματικό Σχολείο με τρόπο τουλάχιστον ατιμωτικό, ως ανεπαρκής.

        6. Τίποτα δεν προστατεύει τον εκπαιδευτικό κατά την διάρκεια της παρακολούθησης μίας διδασκαλίας. Παραδείγματος χάριν, κατά την παρακολούθηση μίας διδασκαλίας μου έδωσα στους μαθητές ένα θέμα και στη συνέχεια και σε όλο το υπόλοιπο μάθημα περνούσα από τις ομάδες των μαθητών και συζητούσα μαζί τους τι θα έκαναν, πώς και γιατί. Στην αξιολογική έκθεση όμως αναφέρθηκε ότι αυτό δεν συνέβη και έλαβα κακό βαθμό (τη βάση). Ποιος θα αποδείξει τι, και πώς; Προσκόμισα κάρτα εξόδου μαθήτριας, που είχε γράψει ότι το αγαπημένο της μέρος του μαθήματος ήταν αυτό (όταν περνούσα... κτλ.). Όμως η σχετική ένστασή μου δεν έγινε δεκτή.

Μέχρι τώρα οι εκπαιδευτικοί, για να προστατεύσουν την αξιοκρατία κατά τις κρίσεις στελεχών, επικεντρώνονταν στην συνέντευξη, η οποία βαθμολογείται με 20 στα 100. Νομοθετήθηκαν, έτσι, πρακτικές όπως η ηχογράφηση της συνέντευξης. Δεν είναι όμως εξίσου εύκολο να εφαρμοστεί κάτι ανάλογο κατά την αξιολόγηση, και να καταγράφονται μαθήματα με ανήλικους μαθητές. Κατά τις κρίσεις στελεχών, όμως, η επίδοση του εκπαιδευτικού στην αξιολόγηση βαθμολογείται με 25 στα 100! (Ν. 4823/2021, ά. 33: επιστημονική – παιδαγωγική συγκρότηση 28 μονάδες, διδακτική, συμβουλευτική – καθοδηγητική και διοικητική – υποστηρικτική εμπειρία 27 μονάδες, αξιολόγηση 25 μονάδες, συνέντευξη 20 μονάδες.)

Ο θεσμός της αξιολόγησης, δηλαδή, που επιτρέπει να συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, μετράει περισσότερο από την συνέντευξη – και βεβαίως έχει τη δύναμη ακόμα και να θέτει εκπαιδευτικούς εκτός διαδικασίας επιλογής για θέσεις στελεχών, αφού όποιος έχει βαθμολογηθεί με «μη ικανοποιητικό», όπως συνέβη στην περίπτωσή μου, αποκλείεται για μία τετραετία από τις διαδικασίες επιλογής στελεχών (και για μία τριετία από τις τοποθετήσεις σε άλλα Πρότυπα ή Πειραματικά Σχολεία.) (Ν. 4823/2021, ά. 31, παρ. 11 και ά. 20 παρ. 6).

Αθροιστικά, συνέντευξη και αξιολόγηση βαθμολογούνται με 45 στα 100.

Η σχετική ένστασή μου απορρίφθηκε από την Δ.Ε.Π.Π.Σ., χωρίς να απαντηθούν οι επιμέρους ενστάσεις που διατύπωσα, με ένα εξαιρετικά σύντομο και γενικό αιτιολογικό, όπως ότι η αξιολόγησή μου είναι «βασισμένη σε αντικειμενικά γεγονότα που προκύπτουν από τις καταγραφές στα Πρακτικά του Συλλόγου Διδασκόντων του Π.Σ.Π.Θ., το οποίο αποτελεί όργανο Διοίκησης» (κάτι το οποίο δεν αμφισβήτησα).

Απεφάνθη επίσης ότι η αίτησή μου για εξαίρεση της διευθύντριας από την αξιολόγησή μου, στην οποία ανέφερα τεκμηριωμένα πλήθος πράξεών της σε βάρος μου «καταδεικνύει την ύπαρξη κλίματος που αντιστρατεύεται τους σκοπούς των Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ. καθώς αποτελεί αφ’ εαυτού τροχοπέδη για την συνεργασία της εκπαιδευτικού με το σχολείο και κατ’ επέκταση την ίδια την εξέλιξη του σχολείου.»

Επειδή, δε, τέτοιο θέμα ετέθη για πρώτη φορά από την Δ.Ε.Π.Π.Σ., χωρίς να έχει αναφερθεί από κανέναν στα προηγούμενα στάδια της αξιολόγησης, δεν μου δόθηκε καμία ευκαιρία να αντικρούσω, με βάση τις νόμιμες διαδικασίες. Η δε αίτηση θεραπείας την οποία κατέθεσα στη συνέχεια δεν εξετάστηκε ποτέ.

Εγώ μπορεί να είμαι ο,τιδήποτε. Εγκληματίας. Σε ένα ευνομούμενο κράτος θα έπρεπε κάθε υποψία δικής μου εγκληματικότητας να αντιμετωπιστεί ως τέτοια: αναφορά στην υπηρεσία, διερεύνησή της, δικός μου αντίλογος κτλ.. Ή έστω αναφορά περί αυτού στην έκθεση αξιολόγησης, ώστε να μπορώ να αντικρούσω στα πλαίσια της νόμιμης διαδικασίας.

Αντί, δηλαδή, να ασχοληθεί η υπηρεσία έστω και κατ’ ελάχιστον με τα ποικίλα προβλήματα που υπάρχουν στο σχολείο μας, όπου έχει υπάρξει ακόμα και χειροδικία της διευθύντριας προς γυναίκα συνάδελφο, ενώπιον συγκλονισμένων μαθητών, και υπάρχει πρωτοφανής αριθμός αποχωρήσεων εκπαιδευτικών και μαθητών, η Δ.Ε.Π.Π.Σ. αρκέστηκε στην διαπίστωση ότι υπάρχει κακό κλίμα, το οποίο αυθαιρέτως απέδωσε σε εμένα και αυθαιρέτως συμπέρανε ότι οδηγεί σε έλλειψη συνεργασίας, και ως εκ τούτου επικύρωσε την αποπομπή μου από το σχολείο.

Τα προβλήματα που υπήρχαν στο σχολείο τα είχα θέσει υπόψη της διοίκησης από το 2021 και το 2022, οπότε είχα καταθέσει και αναφορά για εργασιακό bullying (μεταξύ άλλων και για τα συνεχή προσκόμματα σε ό,τι αξιολογείται, όπως οι εκπαιδευτικές επισκέψεις). Όμως τα σοβαρότερα θέματα που έθιξα στην ουσία δεν εξετάστηκαν, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μου. Η υπηρεσία απεφάνθη ότι για την αντιμετώπιση εργασιακού bullying ‘χρειάζονται περισσότερο εξειδικευμένοι επιστήμονες’.

Χαρακτηριστική είναι επίσης η παντελής έλλειψη διαλόγου επί σειρά ετών. Ποτέ κατά την τελευταία πενταετία δεν μου δόθηκε, ενώ το ζητούσα, η δυνατότητα να έχω έστω και μία ολιγόλεπτη επικοινωνία με οιοδήποτε από τα αρμόδια στελέχη εκπαίδευσης – ούτε καν με τον Σύμβουλο Παιδαγωγικής Ευθύνης του σχολείου, ο οποίος στη συνέχεια προέβη στην παραπάνω αξιολόγηση.

Αντί λοιπόν η διοίκηση να αντιμετωπίσει, ή έστω να διερευνήσει, τα σοβαρότερα από τα προβλήματα εν τη γενέσει τους, κατέφυγε στις παραπάνω πρακτικές.

Πέραν της Δ.Ε.Π.Π.Σ., όλα τα παραπάνω σε σχέση με την αξιολόγηση και αποπομπή μου τα έχω αναφέρει εγγράφως και επανειλημμένα στην Δ.Δ.Ε., την Π.Δ.Ε. και το υπουργείο Παιδείας (γραφείο Γ.Γ., γραφείο υπουργού) και η μόνη απάντηση που έλαβα ποτέ ήταν μία δήλωση αναρμοδιότητας από την Π.Δ.Ε. (χωρίς παράλληλη παραπομπή του ζητήματος στην Δ.Δ.Ε.).

Πιθανώς κανείς από τους ευρωπαίους εταίρους μας, που πιέζουν για την άμεση εφαρμογή της αξιολόγησης στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν μπορεί να διανοηθεί καταστάσεις όπως οι παραπάνω, και τέτοιους τρόπους λειτουργίας του θεσμού της αξιολόγησης.

Υπό τις παραπάνω συνθήκες, η αξιολόγηση θα συνεχίσει για πολλά χρόνια να αποτελεί πεδίο μάχης ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και την πολιτεία και να βλάπτει παντοιοτρόπως την εκπαιδευτική διαδικασία. 

Αν ετίθετο ως στόχος η θωράκιση της χρηστής διοίκησης, για τουλάχιστον μία πενταετία, ίσως μετά από αυτό να αίρονταν τουλάχιστον κάποια από τα παραπάνω. Η πολιτεία έχει τις δομές για να προωθήσει έναν τέτοιο στόχο – όπως οι ανεξάρτητες αρχές: η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, ο Συνήγορος του Πολίτη. Έχει όμως και την βούληση; Σήμερα το νομικό πλαίσιο –αλλά και η στελέχωση- των Αρχών αυτών απαγορεύουν την ενασχόλησή τους με οιοδήποτε θέμα άπτεται της υπηρεσιακής κατάστασης δημοσίων υπαλλήλων.

Στην παρούσα φάση ο εκπαιδευτικός που βάλλεται δεν έχει κανέναν τρόπο αποτελεσματικής άμυνας πέρα από την προσφυγή στην δικαιοσύνη – αν το αντέχει οικονομικά.

Λυπάμαι για τη χώρα μου και για τους μαθητές – αυριανούς πολίτες που τόσο αγάπησα. Ελπίζω η όλη ελληνική πραγματικότητα να μην οδηγήσει πολλούς ακόμα στο δρόμο της ξενιτιάς.

Εκπαιδευτικός Πειραματικού Σχολείου αποπεμφθείσα βάσει αρνητικής αξιολόγησης